อย่าเสียเวลา เถียงกับคนไร้เหตุผล
พูดไปก็เท่านั้น เถียงไปก็ไม่ชนะ ถ้าวันหนึ่งเราต้องทำงานร่วมกับคนชอบเถียงข้างๆ คูๆ หรือเจอคนในชีวิตประจำวันที่มีเหตุต้องประทะคารมกันจนไม่ได้ข้อสรุป การนิ่งเฉย ปล่อยให้เขาพูดไปอาจจะเป็นวิธีการหนึ่งที่จบเรื่องนี้ได้ แต่ยังมีอีกหลายอย่างที่จะช่วยดึงสติคุณให้กลับมาโดยไม่ต้องต่อความ ต่อคารมให้ยืดยาว
>> หยุดเถียงแล้วหาหลักฐานมายัน
ถ้าคุยกันด้วยเหตุผลไม่ฟัง ก้อต้องโต้แย้งด้วยหลักฐาน ไม่ใช่จะเอาผิดหรือเปิดโปงคนคนนั้น แต่เพราะหาข้อสรุปสุดท้ายไม่ได้สักที จนต้องมีเอกสาร หลักฐานต่างๆ มายัน อย่างน้อยมันก็เป็นสิ่งที่ยากจะปฏิเสธ เพราะฉะนั้นจงใช้หลักฐานที่เห็นได้ชัดและเชื่อถือได้เมื่อคุยกับเขา
>> โต้เถียงเรื่อง “ไอเดีย” ของตัวเอง
หากเถียงกันในเนื้องาน อย่าพูดเรื่องไอเดียของคนอื่นไม่ดีอย่างนั้นไม่ดีอย่างนี้ ให้วิจารณ์เฉพาะในส่วนของตัวเรา แต่โฟกัสที่หัวข้อการพูดคุยและโต้เถียงกันในเรื่องที่เป็นประโยชน์จะดีกว่า เพราะบางครั้งการถกเถียงนั้นก็เป็นเรื่องดีที่ทำให้เห็นมุมมองของคนอื่น ที่มีต่อเรื่องเดียวกัน
>> อย่าใช้คำว่า “คุณ”
ไม่ใช่เพราะไม่สุภาพ แต่การพูดในคนที่ระดับอายุเดียวกัน การใช้คำว่า “คุณ” อาจเป้นการสร้างความแตกแยกเชิงความคิด แต่หากใช้คำว่า “เรา” จะช่วยให้เกิดความรู้สึกเป็นกันเอง เป็นพวกเดียวกันได้มากขึ้น
>> รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ควรจะหยุด
หนทางที่ดีที่สุดในการโต้เถียงกับคนที่ไร้เหตุผล คือการ “หยุด” หลายครั้งคนเหล่านี้มักหาเรื่องพูดเถียง เพื่อให้ตัวเองเป็นฝ่ายชนะ หากคุณไม่ยอมหยุด และพยายามหาเรื่องที่จะเอาชนะพวกเขาได้มากขึ้น นั่นเป็นสิ่ที่ชี้ชัดว่าคุณก็ไม่ต่างอะไรกับคนไร้เหตุผลคนหนึ่งเท่านั้นเอง
บริบทของการเถียงกันแตกต่างกันไป ถ้าเป็นเรื่องงานแล้วเถียงเพื่อให้ได้ข้อสรุปที่ลงตัว เราก็ควรจะใช้ไอเดียเถียงกันให้จบในที่ประชุม แต่ถ้าเถียงด้วยเรื่องส่วนตัว คุณก็ควรจะช่างน้ำหนักความเหมาะสมที่จะหยุด หรือหาหลักฐานมายันให้คลี่คลายไปด้วยดีเท่านั้นเอง