หากรู้ดีแค่ไหน ก็อย่าเข้าไปยุ่ง ในเรื่องของคนอื่น
ชีวิตของคนเราต่างต้องเจอผู้คนมากมายต่างที่ม าต่างครอบครัว ต่างนิสัย สิ่งหนึ่งที่เราไม่สามารถบังคับได้เลยนั่นคือ ‘ความคิดของคนอื่น’
คุณเคยเจอไหม กับคนที่มีลักษณะประเภทไม่ได้ถามแต่ชอบออกความคิดเห็น ก่อนที่จะออกความคิดเห็นหรือตำหนิใครๆ ให้ลองถามตัวเองก่อนว่าจริงมากน้อยแค่ไหน ถึงได้เข้าไปยุ่งวุ่นวายกับชีวิตของคนอื่นๆเขา
คนบางคนหลงตัวเองคิดว่าตัวเองนั้นเรียนรู้โลกมาเยอะ ต้องมีความเก่งในทุกๆเรื่อง ใครมีปัญหารีบเข้าไปถาม รีบเข้าไปยุ่ง ต้องตัดสินว่าคนนั้นเป็นอย่างไรคนนี้เป็นอย่างไร ทั้งๆที่ไม่มีใครถาม
ทุกคนมีเหตุผลส่วนตัว ถ้าเราไม่ได้อยู่ ณ จุดนั้น ยิ่งไม่ควรพูดเยอะ บางทีตัวเองยัง “ไม่รอ ด” ดันไปหาทางออก ให้เรื่องชาวบ้าน จะให้คำปรึกษาต้องแน่ใจว่าเขาอยา กฟัง ไม่ใช่ไปวุ่นวายเรื่องคนอื่น เพราะแค่อยา กรู้เห็น ยุ่งเรื่องคนอื่น โดยที่ไม่มีใครต้องการ เขาอาจไม่มองว่าเก่งแต่จะมองว่าเข้าไปยุ่ง
รู้ แต่ไม่ทำ มีค่าเท่ากับไม่รู้ พร่ำสอนคนอื่นไปเรื่อยเปื่อย แต่ตัวเองยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน บอกคนอื่นว่าให้ทำตามอย่างโน้นอย่างนี้ แล้วจะดี แต่ตัวเองกลับทำตรงกันข้ามที่พูดมา
เราก็ไม่อยา กใจไม่ดี บางครั้ง ก็คิดพูดออกไปตรงๆบ้าง แต่เรายังเกรงใจคุณอยู่ ถ้าอยา กให้ใครทำตาม จงทำให้สำเร็จเป็นตัวอย่าง เพราะการกระทำนั้น เป็นแบบอย่างที่ดี และชัดเจนมากกว่าคำพูด
ขอบคุณข้อมูลจาก : junjaonews
