คำสอนของเตี่ย เหตุใด ทำไมคนที่อพยพมาอยู่ถึงรวยเป็นเศรษฐี
คำสอนของเตี่ย ตัวฉันเองนั้นเป็นลูกชาวแผ่นดินใหญ่ เมื่อครั้งหนึ่งมีภัยทางด้านเหลาอากงอาม่าต้องหอบลูกกะเตงหลาน หอบเสื่อผืนหมอนใบข้ามน้ำข้ามทะเลหนีมาที่นี่
เตี่ยได้เล่าให้ฟังว่า อยู่กันอย่างละบาปมาก ข้าวปลาอาหารบางครั้งก็ไม่ได้กิน มีแต่ความแห้งแล้งเกิดขึ้น ผู้คนแก่งแย่งชิงดี แย่งกันกินแย่งกันใช้
ตระกูลของเรานั้นได้เข้ามาอยู่ในอาศัยที่แผ่นดินนี้ และได้ยึดอาชีพพ่อค้าแม่ค้า การค้าขายโดยไม่ชอบการเป็นลูกจ้างใคร ในสมัยนั้นลูกจ้างก็คือกุลียาจก ซึ่งไม่มีความมั่งคั่ง ไม่มีความมั่นคงในตัวเอง ไม่ค้าขายก็จะต้องไปเป็นกุลีใช้แรงงาน อากงได้มีวิชาทำก๋วยเตี๋ยวติดตัวมา
อากงจึงได้ทำโรงก๋วยเตี๋ยว อาแปะก็ทำโรงซีอิ๊ว อาโกเปิดร้านค้าขาย อาเจ็กไม่มีวิชาติดตัวอะไรมา จึงได้ไปเรียนวิชาชีพเป็นช่างไฟ จบออกมาก็เปิดร้านค้าขายอุปกรณ์ไฟฟ้า ตระกูลเราก็ได้ถ่ายทอดวิชาการค้าขายสืบเนื่องกันมาจนปัจจุบัน
เตี่ยเป็นคนที่ชอบชิมชอบทาน ทำอาหารทำกับข้าวเก่งมาก จึงยึดอาชีพจัดเลี้ยง เราก็ได้ผลพลอยได้ อาหารอร่อยระดับภัตตาคาร ฝีมือพ่อครัวขั้นเทพมาตั้งแต่ยังเล็ก
ก๊วนกุ๊กเพื่อนรักกับเตี่ยก็คือ เจ้าของเรือนเพชรสุกี้ยากี้ถนนเพชรบุรี และอีกคนก็เจ้าของภัตตาคารเจ้าพระยาเตี่ยบอกว่าอยู่ยังไงก็ไม่อดตา ย ทำอะไรก็ขายได้ขอให้ทำของที่ดีอร่อยจริง และ ราคาไม่แพงเกินไป
และต่อไปนี้ คือเรื่องเล่าข้อคำสอนจากเตี่ยของฉัน
1 ฉันมักจะเห็นเตี่ยใส่กางเกงตูดปะตูดขาด ไม่พิถีพิถันที่จะแต่งตัวให้เรียบร้อยเหมือนคนที่นี่เขาบ้าง จะได้สวยงามดูดี ไม่ทำให้ฉันต้องอายเพื่อนฉันจึงถามเตี่ยว่า
ทำไมเตี่ยไม่แต่งตัวดีดีเหมือนคนอื่นเขา เตี่ยตอบว่า เราเป็นคนปากท้องต้องมาก่อน อยู่เมืองนั้น เราลำบากมาก แย่งกันกินแย่งกันใช้ พื้นดินสีแดง แห้งแล้งอดยากจนไม่มีใครจะมาใส่ใจสนใจเรื่องเสื้อผ้า เรื่องแต่งตัว ขอแค่ได้กินอิ่ม กินดีดี มีชีวิตอยู่รอดก็ดีใจมากแล้ว จำไว้นะลูก
ใส่กางเกงตูดขาดไม่เป็นไร แต่ปากท้องเราต้องอิ่ม คนในครอบครัวเราต้องกินอิ่ม พูดเรื่องนี้ปุ๊บ ฉันนึกภาพที่อดข้าว กินข้าวกับน้ำปลา เพื่อหาตังค์ซื้อกระเป๋าหลุยส์วิคตอง ใบละห้าหมื่น ลอยขึ้นมาทันที
2 เมื่อเริ่มมีเงินอย่าเอาเงินไปซื้อของปรนเปรอตนเองทั้งหมด
ต้องเก็บเงินไว้ลงทุนขยายธุรกิจต่อไปด้วย
3 ขายอาหารจานเดียวนะ อย่าขายอาหารตามสั่งอาหารจานเดียว ทำให้อร่อย อร่อยจริงๆ แค่อย่างเดียวพอ ก็รวยได้ อาหารตามสั่ง ทำไม่ทัน ทำเยอะก็ไม่ได้ ไม่ทันรวยเหนื่อยลาจากไปก่อน
4 ต้องหัดฟังเพลงเก่าๆ มั่ง เพลงเก่าๆ มันไพเราะน่าฟัง เพลงสมัยพวกแก มันไม่มีอะไรเลย ตะโกนกันโหวกเหวก มันเป็นเพลงตรงไหน
5 อย่าไปดองกับคนไม่ดี ลูกหลานไปมีครอบครัว ถ้าไปแต่งงานกับคนไม่ดี ตระกุลไม่ดี เป็นนักเลง ยา คนโกงเห็นแก่ตัวเหนียว ไม่รักญาติพี่น้องไม่ เอาใครดองกันไป ก็เดือดร้อนทั้งตระกุล เพราะเราผูกพันกัน เกี่ยวพันกันเป็นครอบครัวใหญ่
6 ถ้าหาแฟนดีดีไม่ได้ ไม่มีใครรัก ไม่มีใครดีกับลูก ไม่ต้องห่วงนะ ไม่ต้องไปฟูมฟายเสียใจหาใครเค้า ลูกสาวคนเดียวเตี่ยเลี้ยงได้
7 เป็นพี่น้อง ต้องรักกันมากๆ อย่าทะเลาะกัน อย่าตีกัน พ่อแม่จะนอนตาไม่หลับ
8 เตี่ยตื่นตีสี่ ตีห้าทุกวัน เตี่ยบอกว่า เราตื่นก่อนเขาก็ทำงานก่อนเขา มีเวลามากกว่าเขาวันละ 1 ชม. ชีวิตเราก็ล้ำหน้าคนอื่นไปแล้ว วันละ 1 ชม. ทำให้นึกถึงคำที่ว่า “อย่านอนตื่นสาย อย่าอายทำกิน อย่าหมิ่นเงินน้อย อย่าคอยวาสนา”
9. มีวัดอยู่ใกล้บ้านใกล้ชุมชนต้องดูแลไม่ใช่เอาแต่หอบเงินขึ้นเหนือล่องใต้ ไปทำบุญวัดโน้น วัดนี้ แต่วัดในชุมชนตนเองบ้านตนเองไม่ดูแลเลย เราเกิดที่นี่โตที่นี่เราต้องดูแลบ้านของเรา
ขอขอบคุณ : นุสนธิ์บุคส์
